Özdemir ASAF sözleri şiirleri
Özdemir ASAF sözleri şiirleri
''Çok ayrılık içtim ben, kalbim güzel hani.''
''Sana bir şiirler olmuş sevgilim. Yüzün gözün söz içinde. Hangi imlâ kitabına baksam, "ben" den ayrı yazılıyorsun.''
"İyi geceler canım” derdin. Gecenin iyiliğinden çok, Canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde."
''Sen... Pardon siz demeliydim... Siz kaç yüzlüydünüz? Ben yanlışlıkla hanginizi sevdim?''
"İnsan olamıyorsunuz demedim, değilsiniz dedim!"
"Ya başkasını seversem? İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem."
''Ben gülüşüne öldüm, o ölüşüme güldü; Farklıydık işte... ''
Bu gördüğünüz sözler kesinlikle ASAF'ın değildir, zaten az çok okuyan biri anlar yazarımızın böyle sözler yazmayacağını...
Özdemir ASAF / KİLİT
Bir renk karanlığa adını çiziyordu.
Bir bakış sana adını çiziyordu.
Binlerce sevi geçiyordu geceden..
Biri durmuş, yalnızlığını çiziyordu.
Bir umud bir yarına adını çiziyordu.
Bir yarın bir olur’a adını çiziyordu.
Binlerce belki geçiyordu geceden..
Bir bekleyiş bir yitişe adını çiziyordu.
Bir adım bir gidişe adını çiziyordu.
Bir gülüş bir ezilişe adını çiziyordu.
Binlerce dudak geçiyordu geceden..
Bir öpüş bir gizlenişe adını çiziyordu.
Binlerce göz geçiyordu geceden
Bir geçiş bir yola adını çiziyordu.
Bir yol bir yalana adını çiziyordu.
Bir yer bir saklanışa adını çiziyordu..
Bir ışık bir kaçışa adını çiziyordu.
Adım bir aldanışa kendini çiziyordu
Bir söz bir yanlışa adını çiziyordu.
Binlerce oluş geçiyordu geceden.
Bir korku bir kırgınlığa adına çiziyordu
Bir saklanış bir olmazlığa adını çiziyordu
Bir umgu bir inanca adını çiziyordu
Binlerce düş geçiyordu geceden
Bir ölüm bir yaşama adını çiziyordu
Bir yaşam bir ölüme adını çiziyordu
Binlerce bir geçiyordu geceden
Bir ad bir ada adını çiziyordu
Bir yaşam bir yaşama adını çiziyordu.
Bir ölüm bir ölüme adını çiziyordu.
Binlerce eş geçiyordu geceden..
Bir gece bir göze adını çiziyordu.
Bir göz bir geceye adını çiziyordu
Bir el bir ele adını çiziyordu
Binlerce iki geçiyordu geceden
Bir sunuş bir duruşa adını çiziyordu.
Özdemir ASAF / KİLİT
Özdemir ASAF / BOLERO
Birisi biri için,
Bilerek, bilmeyerek,
Her biçimden bir anlam,
Her anlamdan bir biçim
Beklemiştir giderek,
Bekledi, bekleyecek,
Birisi biri için.
O belki de gelecek,
Belki de gelmeyecek.
Birisi biri için
Gelecek,gelmeyecek,
Sürecek için-için,
Ama hiç gitmeyecek,
Hep başlayıp yeniden
Ve de hiç bitmeyecek.
Özdemir ASAF / BOLERO
Özdemir ASAF / SICAĞI SICAĞINA
Ben rüya görmem nedense
Ama seni gördüm düşümde,
Uyanıverdim birden
Karanlığın kucağına..
Olduğu gibi yazıyorum;
Sıcağı-sıcağına
Uyandım,
Ki her şey, simsiyah ve sessiz.
Öylece kaldım,
Her şey simsiyah ve renksiz.
Kapkara kaldım.
Işığı yaktım, yazdım:
Tüm sen'li, tüm sensiz.
Birden sen ..
Sarılar giyinmişsin,
İki parça (yani döpiyes)
Bir iskeledeyiz,
Vapur kalkmak üzere,
Telaş ardında herkes.
Gazete alıyoruz.
İskele sergisinden.
Sarılar giyinmişsin, (tayyör),
Bir beyaz gömlek, düğmeleri sedef.
Önüne bakıyorsun
Yapmacık gülümseyerek.
(Beni görmüşsün belli)
Ama bakmıyorsun (gülerek).
Sağ elinde çanta, tütün rengi.
Sol elinde bir çiçek,
(Olduğu gibi)
Bir sürü insan, (birbirine benzemiyor).
Bir sürü gazete, (birbirine benzemiyor).
Bir sürü haber, (birbirine benziyor).
Bakıyorum , yüzün beyaz , bembeyaz,
Nedense.
(Ama güzelsin)
Bir yerde bir şey unutmuşum
Bense.
Sen vapura binip gidiyorsun.
Ben (binmiyor değil), kalıyorum..
Gidiyorsun, kalıyorum (nedense).
Görmemiş oluyoruz birbirimizi.
Uyanıyorum
Karanlığın kucağına..
(Hepsi olduğu gibi),
Bunları yazıyorum;
Sıcağı-sıcağına.
Özdemir ASAF / SICAĞI SICAĞINA
Etiketler: ozdemir asaf, ozdemir asaf sıcagı sıcagına
Özdemir ASAF / BARAJ'IN ÖYKÜSÜ
Ben bir barajım dostum.
Bir omuzum dayanmışsa bir dağa,
Başka bir yamaca yaslanmıştır
Öbür omuzum.
Ama benim işim dağlarla değil.
Sırtım sulara dayalı.
Işığa dönük duruyorsa göğsüm..
Bir bildiğim var,
İki gözüm.
Ama benim işim sularla değil.
Niçin çıktım karşısına suların?
Niçin durdum karşısında dağların?
Nereden geliyor, nereye gidecek?
Dayanacak mı gücüm?
Ama benim işim sorularla değil.
İncecik bir dereydik, geçip gidendik
Ya sen, ya ben.
Sonra bir göl oluverdik
Ya sen, ya ben.
Ama benim işim manzaralarla değil.
Taa ötelerde vardı ya,
Hani bir kaynak..
Şimdi gece-gündüz tam vardiya
Işık oldu, enerji oldu o kaynak.
Ama benim işim kaynaklarla değil.
İşte bizler, el-ele verdik,
Olduk bereket dolu’su.
Tümünü kendi adında yücelttik;
Dağ, taş, toprak, su.
Ama benim işim taşlar topraklarla değil.
Dedim ya!
Sen-ben-o; yani biz
El-ele vermeliyiz, istersek yücelmek..
Yoksa, boşu-boşuna akıp-gideriz,
El-ele vermezsek.
Benim işim ayrılıklarla değil,
Ben bir suyum, sen bir dağsın, düşünüyor musun?
El-ele vermişiz; o da oluyor bir nur, bir ışık..
Ovalara kentlere bereket yağsın, düşünüyor musun?
Fabrikalar aydınlık, evler-insanlar aydınlık..
Özdemir ASAF / BARAJ'IN ÖYKÜSÜ
Özdemir ASAF / DUYGUSAL
Sen ona bir gemisin, yönü senin yönündür
Bir sancısın geçerken denizlerini özgür
O da bir ada olsun, sana çevrili dursun
Dağının dalgalarla, yüzünün rüzgarlarla
Bağlandığı kendini sende çözülmüş görür.
Gemiler göründükçe adalar da düş görür
İnsanlar nerede olsa bir orayı düşünür
Derler adadakiler, şu gemi bir gün gelse
Gitsek buradan öte, nereye gideceksek
Bilseler gemiler de bir adayı düşünür.
Özdemir ASAF / DUYGUSAL
Gönderen lanü zaman: 02:50
Etiketler: ozdemir asaf, ozdemir asaf duygusal
Özdemir ASAF / BIKMAK
Önceleri küçüktüm
İçinde ben kayboluyordum
Şimdi büyüdüm
Dışında sen kayboluyorsun.
Özdemir ASAF / BIKMAK
ÖZDEMİR ASAF / BUGÜN VE BUGÜN
Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına.
Daha dün doğmuşuz sanki
Yeni okula başlamışız
Yeni sevmişiz
Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına
Yarın bitecek sanki her şey
Yarın ölecek gibiyiz.
Daha doymamışız yaşamasına
Günlerimiz dün bir, bugün iki
Sakın bir şey bırakma yarına
Yarın yok ki.
ÖZDEMİR ASAF / BUGÜN VE BUGÜN
Gönderen lanü zaman: 02:58
Etiketler: ozdemir asaf, ozdemir asaf bugun ve bugun
ÖZDEMİR ASAF / ÖLMEYEN
Sana geliyorum, sana,
Beni anla, içimdeki şeytan.
Yalnız sensin doğru söyleyen.
Gerekince kaçan, gerekince gelen.
Denizin yüzünde geceleyin,
Karanlıkları işleyen renkleri görmek senden.
Senden bazı kelimelerin farkedilmemiş güzelliğini anlamak,
Unutulmuş yaşamaya başlayıvermek birden.
Sana geliyorum, doğru sana,
Susmamak için.
Çünkü sensin dinleyince dinleyen,
Bakınca bakan, görünce gören.
Sevmesini iyi bilirim, düşünmeyi öğrendim.
Duydum nedir can vermeden ölmek.
Artık bütün kapıları açıp kapayabilirim.
Sen anlarsın bunlar ne demek.
Sana geliyorum, yalnız sana,
Yalansız, gizlisiz.
Olduğu gibi anlatacağım ne varsa,
Bil, bilsinler, biliniz.
Sen,
Vurunca vuran, gülünce gülensin.
Sesin, yüzün, ellerin yüzde-yüz senin.
Sen ölmeyensin.
ÖZDEMİR ASAF / ÖLMEYEN
Etiketler: ozdemir asaf, ozdemir asaf olmeyen
Özdemir ASAF / SUSMANIN İKİNCİ YÜZÜ
Şimdi bütün anmalar bir susmanın içinde.
Şimdi bütün susmalar bir odanın içinde.
Anlatmaya bir sözcük, bir bakış arıyorlar,
Önce sakladıkları, bir adamın içinde.
Özdemir ASAF / SUSMANIN İKİNCİ YÜZÜ
''Çok ayrılık içtim ben, kalbim güzel hani.''
''Sana bir şiirler olmuş sevgilim. Yüzün gözün söz içinde. Hangi imlâ kitabına baksam, "ben" den ayrı yazılıyorsun.''
"İyi geceler canım” derdin. Gecenin iyiliğinden çok, Canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde."
''Sen... Pardon siz demeliydim... Siz kaç yüzlüydünüz? Ben yanlışlıkla hanginizi sevdim?''
"İnsan olamıyorsunuz demedim, değilsiniz dedim!"
"Ya başkasını seversem? İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem."
''Ben gülüşüne öldüm, o ölüşüme güldü; Farklıydık işte... ''
Bu gördüğünüz sözler kesinlikle ASAF'ın değildir, zaten az çok okuyan biri anlar yazarımızın böyle sözler yazmayacağını...
Özdemir ASAF / KİLİT
Bir renk karanlığa adını çiziyordu.
Bir bakış sana adını çiziyordu.
Binlerce sevi geçiyordu geceden..
Biri durmuş, yalnızlığını çiziyordu.
Bir umud bir yarına adını çiziyordu.
Bir yarın bir olur’a adını çiziyordu.
Binlerce belki geçiyordu geceden..
Bir bekleyiş bir yitişe adını çiziyordu.
Bir adım bir gidişe adını çiziyordu.
Bir gülüş bir ezilişe adını çiziyordu.
Binlerce dudak geçiyordu geceden..
Bir öpüş bir gizlenişe adını çiziyordu.
Binlerce göz geçiyordu geceden
Bir geçiş bir yola adını çiziyordu.
Bir yol bir yalana adını çiziyordu.
Bir yer bir saklanışa adını çiziyordu..
Bir ışık bir kaçışa adını çiziyordu.
Adım bir aldanışa kendini çiziyordu
Bir söz bir yanlışa adını çiziyordu.
Binlerce oluş geçiyordu geceden.
Bir korku bir kırgınlığa adına çiziyordu
Bir saklanış bir olmazlığa adını çiziyordu
Bir umgu bir inanca adını çiziyordu
Binlerce düş geçiyordu geceden
Bir ölüm bir yaşama adını çiziyordu
Bir yaşam bir ölüme adını çiziyordu
Binlerce bir geçiyordu geceden
Bir ad bir ada adını çiziyordu
Bir yaşam bir yaşama adını çiziyordu.
Bir ölüm bir ölüme adını çiziyordu.
Binlerce eş geçiyordu geceden..
Bir gece bir göze adını çiziyordu.
Bir göz bir geceye adını çiziyordu
Bir el bir ele adını çiziyordu
Binlerce iki geçiyordu geceden
Bir sunuş bir duruşa adını çiziyordu.
Özdemir ASAF / KİLİT
Özdemir ASAF / BOLERO
Birisi biri için,
Bilerek, bilmeyerek,
Her biçimden bir anlam,
Her anlamdan bir biçim
Beklemiştir giderek,
Bekledi, bekleyecek,
Birisi biri için.
O belki de gelecek,
Belki de gelmeyecek.
Birisi biri için
Gelecek,gelmeyecek,
Sürecek için-için,
Ama hiç gitmeyecek,
Hep başlayıp yeniden
Ve de hiç bitmeyecek.
Özdemir ASAF / BOLERO
Özdemir ASAF / SICAĞI SICAĞINA
Ben rüya görmem nedense
Ama seni gördüm düşümde,
Uyanıverdim birden
Karanlığın kucağına..
Olduğu gibi yazıyorum;
Sıcağı-sıcağına
Uyandım,
Ki her şey, simsiyah ve sessiz.
Öylece kaldım,
Her şey simsiyah ve renksiz.
Kapkara kaldım.
Işığı yaktım, yazdım:
Tüm sen'li, tüm sensiz.
Birden sen ..
Sarılar giyinmişsin,
İki parça (yani döpiyes)
Bir iskeledeyiz,
Vapur kalkmak üzere,
Telaş ardında herkes.
Gazete alıyoruz.
İskele sergisinden.
Sarılar giyinmişsin, (tayyör),
Bir beyaz gömlek, düğmeleri sedef.
Önüne bakıyorsun
Yapmacık gülümseyerek.
(Beni görmüşsün belli)
Ama bakmıyorsun (gülerek).
Sağ elinde çanta, tütün rengi.
Sol elinde bir çiçek,
(Olduğu gibi)
Bir sürü insan, (birbirine benzemiyor).
Bir sürü gazete, (birbirine benzemiyor).
Bir sürü haber, (birbirine benziyor).
Bakıyorum , yüzün beyaz , bembeyaz,
Nedense.
(Ama güzelsin)
Bir yerde bir şey unutmuşum
Bense.
Sen vapura binip gidiyorsun.
Ben (binmiyor değil), kalıyorum..
Gidiyorsun, kalıyorum (nedense).
Görmemiş oluyoruz birbirimizi.
Uyanıyorum
Karanlığın kucağına..
(Hepsi olduğu gibi),
Bunları yazıyorum;
Sıcağı-sıcağına.
Özdemir ASAF / SICAĞI SICAĞINA
Etiketler: ozdemir asaf, ozdemir asaf sıcagı sıcagına
Özdemir ASAF / BARAJ'IN ÖYKÜSÜ
Ben bir barajım dostum.
Bir omuzum dayanmışsa bir dağa,
Başka bir yamaca yaslanmıştır
Öbür omuzum.
Ama benim işim dağlarla değil.
Sırtım sulara dayalı.
Işığa dönük duruyorsa göğsüm..
Bir bildiğim var,
İki gözüm.
Ama benim işim sularla değil.
Niçin çıktım karşısına suların?
Niçin durdum karşısında dağların?
Nereden geliyor, nereye gidecek?
Dayanacak mı gücüm?
Ama benim işim sorularla değil.
İncecik bir dereydik, geçip gidendik
Ya sen, ya ben.
Sonra bir göl oluverdik
Ya sen, ya ben.
Ama benim işim manzaralarla değil.
Taa ötelerde vardı ya,
Hani bir kaynak..
Şimdi gece-gündüz tam vardiya
Işık oldu, enerji oldu o kaynak.
Ama benim işim kaynaklarla değil.
İşte bizler, el-ele verdik,
Olduk bereket dolu’su.
Tümünü kendi adında yücelttik;
Dağ, taş, toprak, su.
Ama benim işim taşlar topraklarla değil.
Dedim ya!
Sen-ben-o; yani biz
El-ele vermeliyiz, istersek yücelmek..
Yoksa, boşu-boşuna akıp-gideriz,
El-ele vermezsek.
Benim işim ayrılıklarla değil,
Ben bir suyum, sen bir dağsın, düşünüyor musun?
El-ele vermişiz; o da oluyor bir nur, bir ışık..
Ovalara kentlere bereket yağsın, düşünüyor musun?
Fabrikalar aydınlık, evler-insanlar aydınlık..
Özdemir ASAF / BARAJ'IN ÖYKÜSÜ
Özdemir ASAF / DUYGUSAL
Sen ona bir gemisin, yönü senin yönündür
Bir sancısın geçerken denizlerini özgür
O da bir ada olsun, sana çevrili dursun
Dağının dalgalarla, yüzünün rüzgarlarla
Bağlandığı kendini sende çözülmüş görür.
Gemiler göründükçe adalar da düş görür
İnsanlar nerede olsa bir orayı düşünür
Derler adadakiler, şu gemi bir gün gelse
Gitsek buradan öte, nereye gideceksek
Bilseler gemiler de bir adayı düşünür.
Özdemir ASAF / DUYGUSAL
Gönderen lanü zaman: 02:50
Etiketler: ozdemir asaf, ozdemir asaf duygusal
Özdemir ASAF / BIKMAK
Önceleri küçüktüm
İçinde ben kayboluyordum
Şimdi büyüdüm
Dışında sen kayboluyorsun.
Özdemir ASAF / BIKMAK
ÖZDEMİR ASAF / BUGÜN VE BUGÜN
Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına.
Daha dün doğmuşuz sanki
Yeni okula başlamışız
Yeni sevmişiz
Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına
Yarın bitecek sanki her şey
Yarın ölecek gibiyiz.
Daha doymamışız yaşamasına
Günlerimiz dün bir, bugün iki
Sakın bir şey bırakma yarına
Yarın yok ki.
ÖZDEMİR ASAF / BUGÜN VE BUGÜN
Gönderen lanü zaman: 02:58
Etiketler: ozdemir asaf, ozdemir asaf bugun ve bugun
ÖZDEMİR ASAF / ÖLMEYEN
Sana geliyorum, sana,
Beni anla, içimdeki şeytan.
Yalnız sensin doğru söyleyen.
Gerekince kaçan, gerekince gelen.
Denizin yüzünde geceleyin,
Karanlıkları işleyen renkleri görmek senden.
Senden bazı kelimelerin farkedilmemiş güzelliğini anlamak,
Unutulmuş yaşamaya başlayıvermek birden.
Sana geliyorum, doğru sana,
Susmamak için.
Çünkü sensin dinleyince dinleyen,
Bakınca bakan, görünce gören.
Sevmesini iyi bilirim, düşünmeyi öğrendim.
Duydum nedir can vermeden ölmek.
Artık bütün kapıları açıp kapayabilirim.
Sen anlarsın bunlar ne demek.
Sana geliyorum, yalnız sana,
Yalansız, gizlisiz.
Olduğu gibi anlatacağım ne varsa,
Bil, bilsinler, biliniz.
Sen,
Vurunca vuran, gülünce gülensin.
Sesin, yüzün, ellerin yüzde-yüz senin.
Sen ölmeyensin.
ÖZDEMİR ASAF / ÖLMEYEN
Etiketler: ozdemir asaf, ozdemir asaf olmeyen
Özdemir ASAF / SUSMANIN İKİNCİ YÜZÜ
Şimdi bütün anmalar bir susmanın içinde.
Şimdi bütün susmalar bir odanın içinde.
Anlatmaya bir sözcük, bir bakış arıyorlar,
Önce sakladıkları, bir adamın içinde.
Özdemir ASAF / SUSMANIN İKİNCİ YÜZÜ
