Necip Fazıl Kısakürek - Takvimdeki Resim - Kendi Sesinden Dinle

Takvimdeki Deniz - Necip Fazıl Kısakürek

Kendi Sesinden

Şiir Dinle

Takvimdeki Deniz

Hasreti denizlerin, 

Denizler kadar derin. 

Ve o kadar bucaksız. 

Ta karşımda yapraksız 

Kullanılmış bir takvim. 

Üzerinde bir resim; 

Azgın, sonsuz birdeniz. 

Kaygısız, düşüncesiz, 

Çalkanıyor boşlukta 

Resimdeyse bir nokta; 

Yana yatmış bir gemi, 

Kaybettiği alemi 

Arıyor deryalarda. 

Bu resim rüyalarda 

Gibi aklımı çeldi, 

Bana sahici geldi. 

Geçtim kendi kendimden, 

Yüzüme o resimden, 

Köpükler vurdu sandım. 

Duymuş gibi tıkandım, 

Ciğerimde bir yosun. 

Artık beni kim tutsun. 

Denizler oldu tasam, 

Yakar onu bulmazsam 

Beni bu hasret dedim 

Varırım elbet dedim. 

Bir ömür geze geze 

Takvimdeki denize. 

Ne var bana ne oldu 

Odama nasıl doldu 

Birden bire bu meltem 

Ve dalgalandı perdem 

Havalandı kağıtlar. 

Odamda kıyamet var. 

Ah yolculuk yolculuk 

Ne kadar baygın soluk 

O gün bizde betbeniz 

Ve ne titrek kalbimiz. 

Ve eşyamız ne küskün. 

Yola çıktığımız gün 

Bir sıraya dizilmiş 

Gözyaşlarını silmiş, 

Bakarlar sinsi sinsi 

Niçin o anda hepsi 

Bir kuş gibi hafifler 

Arkandan geleyim der 

Niçin o güne kadar 

Dilsiz duran ne kadar 

Eşya varsa dirilir 

Yolumuza serpilir 

Ufak böcükler gibi 

Gezer onların kalbi 

Üstünde döşemenin 

Gizli bir didişmenin 

Saati çalar o an 

Birden bakar ki insan 

Herşey karmakarışık. 

Ayırmak olmaz artık 

Bir kalbi bir taraktan 

Ve kalb ağlayaraktan 

Çekilir geri geri 

Terkeder bu mahşeri. 

Bu mahşerin içinden 

O gün ben de geçtim ben, 

Nem varsa evim, anam, 

Çocukluğum, hatııram, 

Ve ne sevdalar serde 

Bıraktım gerilerde 

Kaçar gibi yangından. 

Rüzgarların ardından 

Baktım da süzgün süzgün 

Kurşun yükünü gönlün 

Tüy gibi hafiflettim. 

Denize hicret ettim.

Necip Fazıl Kısakürek

Şiir Vakti