Necip Fazıl Kısakürek - Destan - Kendi Sesinden - Şiir Dinle

Necip Fazıl Kısakürek - Destan

Kendi Sesinden

Şiir Dinle

Destan

Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak! 

Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak: 

Durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden, 

Çatırdılar geliyor karanlık kubbemizden, 

Çekiyor tebeşirle yekûn hattını âfet; 

Alevler içinde ev, üst katında ziyafet! 

Durum diye bir lâf var, buyrunuz size durum; 

Bu toprak çirkef oldu, bu gökyüzü bodurum! 

Bir şey koptu benden, şey, her şeyi tutan bir şey, 

Benim adım Bay Necip, babamınki Fazıl Bey; 

Utanırdı burnunu göstermekten sütninem, 

Kızımın gösterdiği, kefen bezine mahrem. 

Ey tepetaklak ehram, başı üstünde bina; 

Evde cinayet, tramvay arabasında zina! 

Bir kitap sarayının bin dolusu iskambil; 

Barajlar yıkan şarap, sebil üstüne sebil! 

Ve ferman, kumardaki dört kıralın buyruğu; 

Başkentler haritası, yerde sarhoş kusmuğu! 

Geçenler geçti seni, uçtu pabucun dama, 

Çatla Sodom-Gomore, patla Bizans ve Roma! 

Öttür yem borusunu öttür, öttür, borazan! 

Bitpazarında sattık, kalkamaz artık kazan! 

Allahın on pulunu bekleye dursun on kul; 

Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul. 

Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa; 

Yaşasın, kefenimin kefili karaborsa! 

Kubur faresi hayat, meselesiz, gerçeksiz; 

Heykel destek üstünde, benim ruhum desteksiz. 

Siyaset kavas, ilim köle, sanat ihtilâç; 

Serbest, verem ve sıtma; mahpus, gümrükte ilâç. 

Bülbüllere emir var: Lisan öğren vakvaktan; 

Bahset tarih, balığın tırmandığı kavaktan! 

Bak, arslan hakikate, ispinoz kafesinde; 

Tartılan vatana bak, dalkavuk kefesinde! 

Mezarda kan terliyor babamın iskeleti; 

Ne yaptık, ne yaptılar mukaddes emaneti? 

Ah, küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap; 

Bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılap. 

(1947)

Necip Fazıl Kısakürek

Şiir Vakti