Televizyon izlerken “Haydi çocuklar uykuya” yazısını görüp uyumaya giden çocuğum olursa onu çöpe atarım.
Çocuğum olduğunda önce başka bi odadan ona seslenicem sonra o efendim dediğinde cevap vermicem. Sürekli yapıldığına göre cok eğlenceli olmalı.
Ne zaman ağlayan bir çocuk görsem, içim parçalanır, ruhum sıkılır, dayanamam; iki tane de ben yapıştırırım, öyle de değişik severim.
Çocukken kafamı sehpaya çarptığımda, hemen ağlamazdım. İlk önce şöyle bi sağıma soluma bakınırdım herkes tamamsa başlardım ağlamaya. Kimse yoksa etrafımda ağlamazdım.